Drie weken verder..

Fleur is nu bijna 3 weken oud en het is nog steeds wennen met haar, maar het gaat wel goed.
Ze groeit goed, de borstvoeding ging al snel goed, ik geef haar nu volledige borstvoeding. Ze moest net na de geboorte bijgevoerd worden om er zeker van te zijn dat haar bloedsuiker niet te snel zou dalen. (Door de extra insuline die ze via mij had gehad) Maar daar zijn we nu gelukkig vanaf.
Een week na haar geboorte zat ze al boven haar geboortegewicht, dus dat was prima.

Mijn herstel duurde wat langer dan met Nils. Ik vond de bevalling deze keer prima te doen, de zwaarste weeën en de uiteindelijke bevalling duurden maar 3 uur en toen was ze er al. Maar de twee weken erna vond ik erg zwaar. Ik had veel pijn in mijn bekken, buik en rug en kon nog niet veel meer doen dan vóór de bevalling. De laatste week gaat het weer beter en voel ik mijn energie terugkomen, erg fijn!

We vinden het heerlijk om haar nu bij ons te hebben, ze is een tevreden baby en kijkt al nieuwsgierig de wereld in.

Nils is nog steeds dol op haar, maar heeft het wel moeilijk met de nieuwe situatie. Hij vindt het moeilijk om ons met haar te delen, hij is veel boos op ons. Gelukkig gaat dat steeds beter.

Waar we wel moeite mee hebben is het slaapgebrek, dat waren we even vergeten van Nils... Maar ze slaapt tenminste wel 's nachts, ze drinkt bij mij en dan valt ze makkelijk weer in slaap. Overdag is ze wel een tijdje wakker, dus dat dag-nacht ritme zit er al aardig in.

Natuurlijk is het nog steeds zomer en vorige week zijn we er dan ook op uit geweest en zijn gaan zwemmen (Nils en Ronald..) in een meer met een mooi zandstrand.

Ronald is nog steeds thuis om te helpen en te genieten en hij werkt wanneer hij kan om zijn proefschrift af te maken. Volgende week moet hij het inleveren bij de drukker en dan is het klaar!

Tot slot natuurlijk wat nieuwe foto's:

Fleur is geboren!

Dinsdagavond is ons meisje Fleur geboren. De bavalling werd op dinsdag ingeleid en ging snel en goed. In zeven uur was het gepiept. 

Zowel met Fleur als met Eefje gaat het goed. Van de zwangerschapsdiabetes is Eefje meteen af, dus dat is erg mooi. Verder hebben we de eerste dag op een speciale afdeling van het ziekenhuis doorgebracht omdat ze Eefje en Fleur in de gaten wilde houden vanwege de zwangerschapsdiabetes. 

Nils vind het heerlijk om z'n zusje te knuffelen, zoenen en mee te helpen met van alles nog wat; behavle verschonen, dat stonk toch wel een beetje :-)

Nu zijn we bezig onze draai te vinden met z'n vieren, wat soms nogal wat chaos met zich meebrengt. Maar, we zijn erg blij met hulp van opa en oma Jansen, die hier al drie weken zijn om mee te helpen!

        

Afronding en voorbereiding

Het is vandaag donderdag 5 juli, nog 4 dagen afwachten en dan ben ik uitgerekend..
Dinsdag 10 juli gaat er sowieso iets gebeuren. Vanwege mijn zwangerschapsdiabetes en het feit dat ik nu insuline moet spuiten laten ze me niet over de 40 weken gaan. Dinsdag zal ik dus ingeleid worden, voorzover er niets vanzelf is begonnen..

Laatste dikke buik foto?

Ik had daar eerst dubbele gevoelens over, ik wil ook nog steeds het liefst dat alles op de natuurlijke manier zal beginnen, maar ik ben het zwanger zijn nu ook wel erg zat. Mijn buik is echt enorm en recht naar voren. Zelfs mijn zwangerschapskleding past niet goed meer. Mijn buik is erg zwaar om mee te dragen en ik krijg snel last van bepaalde banden en spieren bij het lopen. Ik kan dus niet zoveel doen. Ik slaap heel slecht 's nachts en probeer dat overdag in te halen met kleine slaapjes. Verder kan ik niet alles eten vanwege mijn bloedsuikerwaardes en moet ik die 7 keer per dag meten en 3 keer per dag insuline spuiten.

Zo, dat was het geklaag over fysiek ongemak, verder gaat het eigenlijk heel goed. Mentaal ben ik kalm en klaar voor de bevalling. Laat maar komen, ik ben benieuwd!

Verder zijn mijn ouders al een tijdje hier om ons te helpen en dat is echt heel erg fijn. Ze logeren in het huis van onze vrienden die tegenover ons wonen in een vrijstaand huis met ruime tuin. Zo zijn ze heerlijk dichtbij en kunnen we lekker in de tuin genieten. Vooral Nils is daar niet weg te slaan.

De titel van dit stukje is afronding en voorbereiding en eigenlijk slaat de voorbereiding op de zwangerschap; de hele zwangerschap is tenslotte een voorbereiding op een nieuw kindje. Natuurlijk gaat de zwangerschap ook over afronding; de afronding van de eerste fase van het nieuwe kindje, haar leven in mijn buik dat bijna voorbij is en haar leven buiten mijn buik gaat bijna beginnen.

Ronald thuis hard aan
het werk

Afronding gaat ook over Ronald. Ronald is namelijk druk bezig met het afronden van zijn 5 jaren projekt; zijn promotie. Toevallig valt dat nu net samen met de bevalling. De bevalling is zijn deadline om het één het ander af te hebben. Niet zo heel handig hebben we ontdekt, vooral omdat we niet weten wanneer de bevalling zal zijn en hij dus veel stress had om alles toch maar zo snel mogelijk af te hebben. Op het moment, zo dicht op de daadwerkelijke bevalling heeft hij ook inderdaad al een groot deel, het belangrijkste deel af. De laatste twee artikelen zijn geschreven en opgestuurd naar tijdschriften en zijn boekje, zijn proefschrift is bijna af. Half september zal hij zijn proefschrift verdedigen.

Voor degenen die zich afvragen wat wij na de promotie van Ronald gaan doen, want wij wonen tenslotte vanwege zijn promotie hier in Zweden, we blijven nog even hier. Ronald is aangesteld als post-doc op zijn huidige werkplek voor nog 8 maanden. Dat betekent geen zwart gat na de promotie en rust voor ons om aan de nieuwe situatie met 2 kinderen te wennen. In die 8 maanden zal hij gaan uitkijken naar een andere post-doc plek, waarschijnlijk in Kopenhagen en/of in Wageningen. Maar dit zijn nog ideeën. Eerst de bevalling en de promotie en dan kijken we verder :-)

We hebben ondertussen ook een
fietskar gekocht zodat we straks met het  hele gezin  met de fiets kunnen.