Promotie

Het blijkt dat alle vaderlijke verplichtingen gewoon doorgaan ná je promotie, maar nu heb ik dan toch een momentje gevonden om jullie op de hoogte te brengen van mijn grote dag.

In augustus heb ik mijn proefschrift laten drukken en vervolgens 'gespijkerd', en op vrijdag 14 september was het tijd voor de eigenlijke promotie. Een promotie in Zweden is vergelijkbaar met een promotie in Nederland, maar toch zijn er een aantal kleine verschillen. Promoties hier zijn een stuk minder formeel en ik had maar 1 opponent. Natuurlijk zijn er dan ook weer kleine verschillen binnen Zweden en binnen de Universiteit, maar bij mij ging het als volgt:

Om 10 uur begon mijn opponent Michael Dickinson met een inleidend praatje over ons vakgebied en mijn onderzoek. Michael werkt aan fruitvliegen, maar de vragen waar hij zich mee bezig houdt zijn vergelijkbaar met die van mij. Hij probeert uit te zoeken hoe fruitvliegen zich met behulp van hun zintuigen door de wereld bewegen en kijkt daarbij hoe de vliegspieren aangestuurd worden en hoe uiteindelijk de luchtstroom over de vleugels is. Waarom fruitvliegjes? Nou, voor fruitvliegjes is er een heel arsenaal aan moleculaire technieken beschikbaar waarmee je uiteindelijk wellicht de genen verantwoordelijk voor het gedrag kunt vinden. Ook al zijn onze vraagstelling vergelijkbaar, voor Michael was dit een introductie in de wereld van de kwallen.

Introductie door Michael

Na deze introductie heb in het kort mijn bevindingen gepresenteerd en de conclusies die ik uit m'n werk trek. De kwalletjes die ik heb bestudeerd gebruiken een soort van straalaandrijving om vooruit te komen. In het kort kun je zeggen dat ik heb ontdekt hoe dit kwalletje zijn ogen gebruikt om de richting van de straalaandrijving te sturen. Verder laat ik ook zien dat ze de zwemsnelheid kunnen regelen door vaker, of minder vaak, hun zwemklok 'leeg te knijpen'.

De eerste slide van mijn presentatie

Na mijn presentatie was het tijd om kritisch ondervraagd te worden door Michael. Op de meeste vragen had ik een antwoord, maar natuurlijk zaten er ook een paar lastige tussen.

Ik werd beoordeeld door een commissie van 3 personen. Er zat 1 oogarts tussen, 1 filosoof en iemand die aan de reukzin van (plaag)insecten werkt. Deze commissie stelde na Michael nog een aantal vragen en als laatste was het publiek aan de beurt. Hierna was de verdediging afgelopen en kwam de commissie bijeen om vervolgens me te feliciteren met het behalen van de doctorstitel. Maar, dit laatste was wel heel erg informeel en vluchtig.

Het goede nieuws wordt gebracht

Gelukkig is er van het feest meer werk gemaakt. Ik heb het eten en drinken besteld en vervolgens hebben m'n collega's voor het vermaak gezorgd. Natuurlijk was ik een aantal keer het lijdend voorwerp :-) Eén van de collegezalen hebben we omgetoverd tot feestzaal, waarbij m'n collega's aan de lampen papieren kwalletjes hebben opgehangen. Natuurlijk was er ook een sånghäfte, een boekje met grappige liedjes over mij of m'n onderzoek. Verder zijn de gasten nog ingedeeld in teams en hebben we, met de enkels aan elkaar vastgebonden, mijn experimenten nagedaan in een levengrote "jellydisco" (dit was de bijnaam die ik gebruikte voor mijn proefopstelling). Ik heb nog geblinddoekt papieren kwallenogen en papieren versies van m'n eigen ogen op de juiste plaats moeten plakken, maar daar bakte ik niet veel van. Mijn begeleider Dan had natuurlijk ook een goed verhaal, wat er mee eindigde dat ik uitgedost in een strakke zebrabroek zat te droog-roeien op een tafeltje terwijl er met felle lampen in m'n ogen werd geschenen... Waarna ik het feest heb afgesloten met een heerlijke dans en springpartij!

P.S. Voor de mensen die erbij waren: als je nog foto's hebt ontvang ik die graag :-)

Het diner. Geheel rechts zit Anders, m'n 2e begeleider

Nils was er ook, samen met Lyra en nog een paar van z'n vriendjes

De wraak van de kwalletjes, of was het vooral Dan...

'Even' een paspoort regelen...

Vorige week zijn we drie dagen naar Stockholm geweest om 'even' een paspoort te regelen voor Fleur.
Als je als Nederlander in het buitenland woont moet je naar een Nederlands consulaat of de Nederlandse ambassade om een nieuw paspoort te regelen. Voor ons is de Nederlandse ambassade in Kopenhagen het dichtst bij (anderhalf uur reizen), maar voor een eerste paspoort konden we daar niet terecht helaas...

Met Nils konden we nog in Malmö terecht en hadden we dat in een middagje voor elkaar. Drie jaar verder blijken de regels verandert te zijn en hebben we andere dure documenten nodig. Dus moesten we een reis naar Stockholm boeken én twee overnachtingen in een hostel.

Op zich ook best leuk, een reisje naar Stockholm.. Nils en ik (en Fleur) waren daar nog niet eerder geweest en we hebben er maar een kleine vakantie van gemaakt.

We gingen met de hogesnelheidstrein, de metro én een veerboot en sliepen in een tot hostel omgebouwde gevangenis. Genoeg reden voor Nils om het allemaal erg fascinerend én spannend te vinden.

Het hostel was erg netjes en leek meer op een hotel dan een jeugdherberg vond ik. Wij hadden één van de grootste kamers (cellen) en een eigen badkamer. Het hostel staat op één van de eilanden van Stockholm, aan de rand van het centrum, maar was heerlijk rustig. Ontbijt kon je reserveren in het naastgelegen restaurant en was één van de meest luxueuze die ik heb meegemaakt, super lekker en veel!

Het hostel

De cellen

 Stockholm vond ik een erg fijne stad, alles netjes en goed geregeld, veel water, veel mooie oude gebouwen en ruim. Bovendien veel leuke winkeltjes, waar we nu geen tijd voor hadden, maar ik zou graag eens teruggaan om lekker te winkelen!

En het paspoort? Dat is hopelijk over een paar weken klaar, voordat we naar Nederland gaan, én wordt opgestuurd!

Hieronder nog wat plaatjes van Stockholm:

Het centrum vanaf het eiland van het hostel

Nils heeft (bijna) alles uitgeprobeerd van het ontbijt!

We zijn nog in een watermuseum geweest, 
waar Nils Dory ontdekte.

Leuke winkels...

Mooie oude gebouwen...

Spijkeren

Zo! Nou is m'n proefschrift eindelijk klaar!

Het is alweer bijna twee weken geleden dat ik mijn proefschrift bij de drukker kon ophalen. We zijn tussendoor ook nog 'even' in Stockholm geweest voor het aanvragen van Fleurs' paspoort, maar daar later meer over.

Nadat ik m'n boekjes gekregen had moest ik meteen een aantal officiële zaken regelen die hier 'spijkeren' (spika) genoemd word. De juiste officiële instanties en bliblioteken moesten voorzien worden van een exemplaar van m'n proefschrift maar ik heb wel degelijk nog een hamer en spijker ter hand genomen.
Het begrip spijkeren stamt nog terug naar Maarten Luther die in 1517 zijn stellingen aan een kerkdeur heeft gespijkerd. Wij hebben voor het spijkeren speciaal twee nostalgische houten deuren in de hal van het biologiegebouw laten plaatsen. Vrijdag 24 augustus heb ik daar een exemplaar van m'n proefschrift aan vastgespijkerd.
Omdat mijn onderzoeksgroep voorheen een eigen gebouw had hebben wij nog een eigen traditie hier aan toegevoegd: 'het schroeven', wat natuurlijk een leuke vertaling naar het Engels opleverd :-) Hier onder staan wat plaatjes van het spijkeren en het schroeven.

Spijkeren: hier hangen proefschriften van de hele biologieafdeling

Schroeven: hier hangen alleen proefschriften van de 'Vision group'

Op vrijdag 14 September ga ik m' proefschrift verdedigen. Ik heb 1 opponent, die ervoor moet zorgen dat mijn bevindingen kritisch doorgelicht worden. M'n opponent komt uit Amerika ( http://www.biology.washington.edu/users/michael-dickinson ) Florian werkt tegenwoordig voor hem en hij is een belangrijke naam in de biologie. Naast de opponent zal er een commissie zijn van drie personen die m'n proefschrift en de verdediging zullen beoordelen.

Ik kijk er naar uit en ik ben er wel een beetje gespannen voor. Interessante combinatie :-)