13.12.08

Werkpraat

Omdat ik het vermoeden heb dat het binnenkort meer babypraat zal zijn dan wat anders, nu nog even wat werkpraat. Ik hoop ook dat het de vragen zal beantwoorden van een aantal mensen die zich afvroegen wat ik nu ook weer aan het doen ben.
Ik ben nog steeds onderzoek aan het doen aan de kwalletjes. Het hoofddoel van mijn onderzoek is dan ook nog steeds om uit te zoeken hoe kwalletjes kunnen zien. Er zijn drie redenen waarom dat interessant is: Ten eerste is het gewoon hartstikke gek dat er überhaupt kwalletjes zijn met ogen. Ten tweede is het evolutionair ook heel erg interessant. Kwallen zijn de meest primitieve dieren, na de sponzen dan, en ze hebben nog ogen ook! Als laatste hopen we dat deze dieren simpel genoeg zijn om alles te begrijpen wat er gebeurt tussen het moment dat licht de ogen raakt en er een spier samentrekt om weg te zwemmen. Bij mensen is dat natuurlijk veel moeilijker om allemaal te begrijpen. Vandaar ook dat wij met primitieve dieren beginnen.
Naast onderzoek ben ik ook met onderwijs bezig. Dat houdt in de praktijk in dat ik ongeveer 15 % van mijn tijd met onderwijs bezig ben. Op dit moment heb ik een periode waarin ik druk ben met onderwijs. Volgende week begeleid ik drie practica, en dat vind ik erg leuk. Tijdens het practicum kijken we naar de elektrische responses in de ogen van een kakkerlak. Ik vind het erg leuk om de studenten aan het denken te zetten, zodat niet alleen de experimenten uitvoeren maar ook begrijpen waarom we ze doen. Dat is af en toe wel uitdagend, omdat studenten gewend zijn aan een soort kookboek experimenten, waarin ze in korte tijd een grafiek produceren maar niet echt begrijpen waar de gegevens over gaan.
Het onderwijs is ook een welkome afwisseling op het onderzoek. Het onderzoek vordert namelijk maar moeizaam. Ik probeer met een superdunne naald elektrische metingen te doen in de lichtgevoelige cellen in de oogjes van onze kwalletjes. Er zijn een hoop technische kleine probleempjes op te lossen voordat ik echt resultaten krijg. Om maar even wat aan te geven; de naaldjes die ik gebruik zijn dunner dan de golflengte van het licht. Bij deze onderzoeksmethode werkt het, of niet. In mijn geval werkt het nog niet. Hoewel er wel schot in de zaak zit. Maar, mijn eerste artikel in Lund gaat zeker niet geschreven worden voordat onze kleine is geboren.

1 comment:

Anonymous said...

Hoi Ronald en Eefje,

Leuk hoor al jullie berichten! Zelf ben ik hier niet zo goed in, en heb geen blog oid bijgehouden van mijn franse avontuur.

Ook leuk om over je werk te lezen, Ronald. De eerste twee jaar van je AIO tijd zijn inderdaad veel opzetten uitzoeken ed. en de laatste jaren begint 'het oogsten' pas (artikelen publiceren). Maar dit komt ook vast goed bij jou: je hebt toch nog 2/3 jaar?
En dat onderwijs dat is natuurlijk een leuke afwisseling, heb ik zelf niet gedaan, wat best jammer is.

Ik heb veel zin in Pasen om langs te komen! En de kleine te zien! Ik dacht dat Eefje nu ongeveer uitgerekend is, toch? Of moeten jullie nog even geduld hebben?

Hele fijne kerst en de beste wensen voor het nieuwe jaar!

Esther